اسکید مور اونینگ و مریل چشم انداز خود را برای “روستای ماه”، اولین قرار گیری انسانی دائمی در سطح قمری را ارائه کرده اند. پروژه های چند رشته ای که با همکاری آژانس فضایی اروپا (ای اس آ) و موسسه فناوری ماساچوست (ام آی تی) طراحی شده اند، توسط سم به طور مستقل برنامه ریزی، طراحی و مهندسی خواهند شد
روستای ماه در اطراف اصول انعطاف پذیری و خودکفایی متمرکز است. مسترپلن پیش بینی می کند که زیستگاه در لبه چارچوب شاکلتون در نزدیکی قطب جنوب ماه، که از نور روز نزدیک در طول سال قمری سود می برد. چندین مؤلفه زیرساختی حیاتی و سازه های قابل سکونت به روستا اجازه می دهد تا نور خورشید را برای انرژی، آزمایش ها و تولید مواد غذایی از منابع طبیعی ماه تولید کند. آب از افق ها در قطب جنوب استخراج می شود تا هوای تنفس و موشک را برای حمل و نقل ایجاد کند. علاوه بر این، هر خوشه ای از ماژول ها برای متصل شدن بدون درز به محل سکونت، متصل می شوند
